نقض آتش‌بس
دولت اسرائیل ناقض آتش‌بسی بوده که خود آن را تعهد کرده است. در نوامبر 2012، دولت اسرائیل و گروه‌های فلسطینی در غزه، با میانجی‌گری مصر، آتش‌بسی را امضا نمودند که طبق آن، هر دو باید آتش‌افروزی‌ها را متوقف می‌کردند و رژيم اسرائیل باید محدودیت‌های نوار غزه را لغو می‌نمود؛ اما رژیم صهیونیستی 191 بار آتش‌بس را نقض کرد که 10 درصد آن‌ها، مرگ فلسطینی‌ها و 42 درصد، جراحت یا بازداشت آنان را در پی داشت.1
خشونت ساكنان غيرقانوني عليه شهروندان
«شهرک‌نشینان شبانه به ما حمله کردند. آن‌ها گوسفندها را دزدیدند و با خود سلاح به همراه داشتند. آن‌ها به دنبال بچه‌های من دویدند. […] حالا هر بار که صدای ماشینی را می‌شنویم، می‌ترسیم.» این، روایت تلخ یک زن فلسطینی اهل المغیر است؛ روایتی که شهادت می‌دهد صهیونیست‌ها علاوه بر اشغال سرزمین فلسطین، خشونت‌های متعددی را علیه فلسطینیان روا می‌دارند. مثلاً در سال 2017، شهرک‌نشینان اسرائیلی به فلسطینیان کرانه باختری، هر هفته به‌طور میانگین 10 بار حمله می‌کردند که 3 حمله منجر به تلفات یا خسارت مالی شده و 7 مورد آن، آزار و اذیت، ارعاب یا ورود غیرمجاز به منازل بوده است. طی این خشونت‌ها، 2 نفر مجروح شدند، 114 درخت صدمه دیدند، 1 دام دزدیده، کشته یا زخمی شده و به 2 وسیله نقلیه آسیب رسیده است.
هم‌چنین، صهيونيست‌ها در سال 2022، هر هفته، به‌طور میانگین 30 بار به اين منطقه حمله می‌کردند که 16 حمله منجر به تلفات یا خسارت مالی شده و 14 مورد آن، آزار و اذیت، ارعاب، یا ورود غیرمجاز به منازل بوده است. طی این خشونت‌ها، 46 نفر مجروح شدند، 241 درخت صدمه دیدند، 6 دام دزدیده، کشته یا زخمی شدند و به 14 وسیله نقلیه آسیب رسیده است.
در سال‌های 2017 تا 2022، خشونت شهرک‌نشینان اسرائیلی علیه فلسطینیان، 96 درصد افزایش پیدا کرد؛ به گونه‌ای که در این حوادث، 13 فلسطینی توسط اسرائیلی‌ها کشته شدند! میزان خشونت شهرک‌نشینان اسرائیلی در سال 2022، 1571 حمله، از جمله تلفات، خسارت اموال، آزار و اذیت، ارعاب و ورود غیرمجاز به منازل بود و هر ساله بیشتر می‌شود.(Premiere Urgence Internationale Palestine)
لغو اقامت صاحبان اصلي فلسطین
با وجود این‌که لغو اقامت، طبق اساس‌نامه دادگاه کیفری بین‌المللی «رم» و کنوانسیون چهارم «ژنو»، منجر به انتقال اجباری شده و جنایت جنگی محسوب می‌شود، اما تاکنون، رژیم اسرائیل از این سیاست گسترده و سیستماتیک خود برای انتقال جمعیت فلسطینیان دست نکشیده است. زمانی که این رژیم، بیت‌المقدس شرقی را اشغال کرد (سال ۱۹۶۷)، وضعیت «اقامت دائم» را برای فلسطینیان این شهر مقرر ساخت؛ یعنی همان مجوزی که یک دولت برای حضور طولانی‌مدت فرد خارجی در کشور مقصد صادر می‌کند! رژيم اسرائیل با این کار توانسته است فلسطینیان را در حوزه‌های سیاسی و جمعیتی آسیب‌پذیر نموده و دست‌یابی به مقصودش را که همان اسرائیلی_یهودی‌سازی بیت‌المقدس است، آ‌سان‌تر کند.
این رژیم از زمان اشغال بیت‌المقدس شرقی، اقامت بیش از 14500 فلسطینی (با احتساب فرزندان تحت تکفل 86000 نفر) را در این شهر باطل کرده است و از سال 2006، استفاده از این سیاست را به عنوان یک اقدام تنبیهی افزایش داده است. رژيم اسرائیل با استفاده از سه ضابطه متخلفانه و غیرقانونی، در بازه‌های زمانی مختلف، فلسطینی‌ها را مجبور به انتقال و بیرون‌رفتن از بیت‌المقدس کرده است:
1) رژیم در سال‌های 1967 تا 1994، اقامت فلسطینیانی را که در این 7 سال، خارج از فلسطین زندگی می‌کردند و یا مقیم دائم یا شهروند (تابع) کشور دیگر شده بودند، لغو می‌کرد. اسرائیل با این ضابطه، اقامت 3078 فلسطینی را در بیت‌المقدس لغو کرد.
2) هم‌چنین، این رژیم در سال‌های 1995 تا 2016، اقامت فلسطینیانی را که نمی‌توانستند ثابت کنند مرکز زندگی آن‌ها در بیت‌المقدس است، لغو می‌کرد.
3) در نهایت، این رژیم در سال‌های 2006 تا 2016، اقامت فلسطینیانی را که به نقض وفاداری به اسرائیل متهم می‌شدند ، لغو می‌کرد. این در حالی بود که قوانین بین‌المللی بشردوستانه، صراحتاً اشغالگر را از درخواست بیعت از افرادی که سرزمین‌شان به اشغال در‌آمده، منع نموده است.
رژیم صهیونیستی با استفاده از این سه ضابطه، مجموعاً اقامت 11582 فلسطینی را بین سال‌های 1967 تا 2016 لغو کرده است.2
غارت معادن فلسطین
یکی از مصادیق کمتر‌دیده‌شده ظلم بر ملت فلسطین، غارت معادن این کشور توسط رژیم اسرائیل است؛ معادنی که مواد استخراج‌شده از آن‌ها در حوزه‌های مختلف صنعتی، کشاورزی و نظامی کاربرد دارد. دسته‌ای از این معادن، در دریای مرده (البحر‌المَیّت) و سواحل آن واقع است که برم، پتاس و منیزیم از آن‌ها استخراج می‌شود منابعی که در کودهای شیمیایی، لوازم آرایشی و مصارف نظامی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما مواد معدنی قسمتی از دریای مرده که در اراضی اشغال‌شده فلسطین است، توسط شرکت صنایع شیمیایی اسرائیل، یکی از ده شرکت بزرگ کودهای شیمیایی در دنیا، برای مصارف نظامی و تجاری غارت می‌شود. این شرکت، استخراج معادن بحر‌المیّت را به صورت انحصاری در دست دارد و پیش‌بینی شده است که این مجوز تا ۳۱ مارس ۲۰۳۰ تمدید گردد. سهام طلایی این شرکت، متعلق به رژیم اسرائیل است که به او حق وتو و حق ملغی‌کردن آراء سهام‌داران دیگر را می‌دهد.غارتگری اسرائیلی‌ها در دریای مرده و عدم دسترسی فلسطینیان به معادن سرزمینی خود در این منطقه، به صورت سالیانه، ۹۱۸ میلیون دلار به اقتصاد فلسطین خسارت وارد می‌کند.3
حق وتو آمریکا، بزرگترین حامی اسرائیل در سازمان ملل
یکی از کشورهای عضو سازمان ملل که از حق وتو برخوردار می‌باشد، ایالات متحده آمریکا است. حق وتو به اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل اجازه می‌دهد تا قطعنامه‌هایی را که برای محافظت از قوانین و کنوانسیون‌های بین‌المللی وضع شده، بر اساس مصالح کشور خود لغو کنند. دیگر اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل که حق وتو دارند، کشورهای چین، فرانسه، انگلیس، روسیه ( و هم‌چنین، شوروی سابق) هستند؛ اما آمریکا بین سال‌های 1970 تا 2015، بیشتر از مجموع این کشورها، از حق وتوی خود استفاده کرده است؛ به گونه‌ای که 51 درصد کل وتوهای صورت‌گرفته (79 مورد) توسط آمریکا بوده و مابقی (75 مورد) مربوط به کشورهای یاد‌شده است. جالب است بدانید 42 مورد از وتوهای ایالات متحده آمریکا (یعنی بیش از 50 درصد وتوهای آمریکا و 27 درصد کل وتوهای صورت‌گرفته در شورای امنیت سازمان ملل) برای رژيم اسرائیل بوده است.4
اعتصاب غذا
يكي از شيوه‌هاي مبارزه فلسطينياني كه در زندان‌های رژيم اسرائیل هستند، اعتصاب غذاست. اعتصاب‌كننده‌هاي فلسطيني هدف خود را از اين كار كه پيامدهاي خطرناكي براي سلامتي و جان آنان دارد، اعتراض به ظلم و نقض حقوق بشر از سوي صهيونيست‌هاست. در ادامه، پیامدهای جسمی اعتصاب غذا در روزهای مختلف آن و وضعيت افراد معروف اعتصاب‌كننده در مراحل گوناگون دوره اعتصاب ذكر شده است:
- روز ۱ : اعتصاب‌كننده در اولين روز، احساس گرسنگی و گرفتگی معده مي‌كند كه اين احساس، پس از روز دوم تا سوم ناپدید می‌شود.
- روز ۷ : اعتصاب غذاي «نلسون ماندلا» و زندانیان دیگر، پس از هفت روز پایان یافت.
- روز ۱۴ : 14 روز پس از آغاز اعتصاب، بدن برای بقا شروع به شکستن بافت عضلانی می‌کند كه شديدترين نوع سوء تغذيه (كاتابوليز) مي‌باشد.
- روز ۱۵ : در روز 15 اعتصاب، اعتصاب‌كننده حس تشنگی‌اش را از دست مي‌دهد و احساس سبکی سر و یا برعکس، کسلی ذهنی مي‌كند. اعتصاب‌كننده در روز 15 تا 18 دوره اعتصاب، احساس سرما مي‌نمايد.
- روز ۱۸ : در اين روز، ممکن است ایستادن براي اعتصاب‌كننده دشوار تا غیر‌ممکن شود.
- روز ۲۱ : «مهاتما گاندی» پس از 21 روز، به طولانی‌ترین اعتصاب خود پایان داد.
- روز ۲۲ : «لیلا سوئیف» پس از 22 روز، به اعتصاب خود برای پسرش «علا» پایان داد.
- روز ۲۶ : بیش از 200 زندانی «گوانتانامو» پس از 26 روز، مجبور به پایان‌دادن به اعتصاب خود شدند.
- روز ۲۷ : 33 زندانی آفریقای جنوبی پس از 27 روز به اعتصاب خود پایان دادند.
- روز ۳۵ : پس از 35 روز، 18 درصد وزن اعتصاب‌كننده كاهش مي‌يابد و احساس بسیار ناخوشایند سرگیجه و استفراغ غیر‌اختیاری به او دست مي‌دهد. هم‌چنين، دوبینی و حرکات سریع و بی‌اختیار چشم به سراغ او مي‌آيد.
- روز ۴۲ : بی‌تفاوتی نسبت به اطراف، انقطاع و گسستگی در صحبت‌كردن، از دست‌رفتن و يا اشكال در تمركز، از دست دادن شنوایی و نابینایی احتمالی، عوارضي است كه دامن اعتصاب‌كننده را پس از 42 روز اعتصاب مي‌گيرد.
- روز ۴۵ : از اين روز به بعد، مرگ ممکن است در هر زمانی به دلیل نارسایی قلبی به سراغ اعتصاب‌كننده برود كه به آن، «کلاپس قلبی عروقی» مي‌گويند.
- روز ۶۶ : «بابی سندز»، یکی از اعضای ارتش جمهوری‌خواه موقت ایرلند بود که در حین تحمل زندان، پس از 66 روز اعتصاب غذا درگذشت.
- روز ۸۷ : «خادر عدنان»، یک فعال فلسطینیِ در بند زندان‌هاي رژيم صهيونيستي بود که در اعتراض به بازداشت بدون هیچ گونه اتهام یا محاکمه، نزدیک به ۳ ماه اعتصاب غذا کرد و بر اثر آن درگذشت.
گرچه برخي اعتصاب غذا رو نوعي خودكشي مي‌دانند، اما اعتصاب‌كنندگان، اين روش را نوعي مبارزه در راه رسيدن به هدف خود مي‌دانند؛ آن‌چنان كه معترضان در ژوئن 1989، در میدان «تیان آن من» چین جمع شده بودند، در اعلامیه اعتصاب غذاي خود اظهار داشتند: «ما در جست‌و‌جوی مرگ نیستیم؛ [بلكه] ما به دنبال یک زندگی واقعی هستیم.»5
خشونت اسرائیل در فلسطین
يكي از مسائل قابل تأمل در قضيه فلسطين، چگونگي پشت‌سر‌گذاشتن غم توسط فلسطينيان است. در ادامه، تجربه سوگ و عزاداری مردم شهر نیویورک در حادثه 11 سپتامبر با تجربه مردم غزه مقایسه شده است: مردم شهر نیویورک برای پشت‌سر‌گذاشتن غم عزيزاني كه در حادثه 11 سپتامبر (2,823 كشته) از دست دادند، پنج مرحله سوگ را سپري كرده‌اند:
«چرخه خشونت اسرائیل در فلسطین»
1) انکار: دوستان و خانواده قربانیان، در سال 2001، حدود 90 هزار آگهی از عزیزان گم‌شده خود را در سراسر نیویورک پخش كردند.
2) خشم: در سال‌هاي 2001 و 2003، 90 درصد آمریکایی‌ها از حمله به افغانستان و 59 درصد از آنان، از حمله به عراق حمایت كردند.
3) غرامت: دولت ایالات متحده در سال 2003، به طور متوسط، 2.1 میلیون دلار هزینه به عنوان غرامت به خانواده هر قربانی پرداخت كرد.
4) افسردگی: بسیاری از آن 10.000 نفری که از استرسِ پس از سانحه رنج می‌بردند، پس از یک دهه (دست‌كم تا سال 2011) بهبود نیافته بودند.
5) پذیرش فقدان: «اوباما»، رئیس جمهور آمريكا، در سال 2014، یادبود و موزه 11 سپتامبر را به عنوان «مکانی مقدس برای التیام و امید» اختصاص داد.
در حالي كه عزاداران آمريكايي توانستند مراحل عزاداري را سپري كرده و نهايتاً فقدان عزيزان‌شان را بپذيرند، اما مردم غزه به علت جنگ‌هاي پياپي صهيونيست‌ها عليه آنان، در چرخه خشونت گرفتار شده‌اند كه مراحل آن به شرح ذيل است:
1) خروج رژيم اسرائیل از نوار غزه: رژيم صهیونیستی اسرائیل در سال 2005، از غزه خارج شد، اما هم‌چنان، به کنترل مرزها، حریم هوایی و آب‌های ساحلی اين منطقه ادامه داد و فلسطینی‌ها را از حقوق مختلف‌شان، از جمله حق تردد و تجارت محروم كرد.
2) جنگ 33 روزه رژيم اسرائیل علیه غزه (عملیات باران‌های تابستانی): فلسطینی‌هاي غزه و کرانه باختری از فساد تشکیلات خودگردان (فتح) و تشدید محدودیت‌های رژیم صهیونیستی خشمگین شدند و در سال 2006، دولت حماس را انتخاب کردند. در اين هنگام، جنگ صهيونيست‌ها عليه غزه آغاز شد كه 33 روز به طول انجاميد.
3) جنگ غزه (عملیات سرب گداخته): در سال‌هاي 2008 تا 2009، تلاش‌های مختلفي كه از سال 2006، برای مذاکره بر سر تشکیل یک دولت واحد بین حماس و فتح شروع شده بود، با دخالت رژيم اسرائیل و مداخلات بین‌المللی شکست خورد. در اين سال‌ها، بار ديگر، رژيم اشغالگر قدس جنگ ديگري عليه غزه آغاز كرد.
4) جنگ 8 روزه غزه (عملیات ستون ابر): رژيم اسرائيل در سال 2012، بر آتش جنگ ديگري عليه غزه دميد. با شروع اين جنگ، 40 درصد از کودکان غزه به افسردگی و 69 درصد از آنان، به علائم استرس پس از سانحه مبتلا شدند كه نشانگر رشد نسلي جدید با آسيب‌هاي رواني بود.
5) عملیات تیغه حفاظتی: در اين عمليات كه در سال 2014 انجام شد، بیش از 2847 فلسطيني غيرنظامي کشته شدند كه بیش از 1242 تن از آنان، كودك بودند.
این خشونت تا همین امروز ادامه دارد؛ بدين ترتيب، مردم فلسطين در چرخه تکراری غم گرفتار شده‌اند و دردشان التیام نمي‌يابد، اما ادامه خشونت و محاصره رژيم اسرائیل را هم نمي‌توانند بپذیرند.6
شرایط بازداشت فلسطینیان توسط اسرائیل
يكي از ظلم‌هايي كه رژيم صهيونيستي بر فلسطينيان روا داشته است، نقض حقوق آنان در هنگام دستگيري و بازداشت است. در ادامه، شرايط بازداشت فلسطينيان در پاسخ به پرسش‌هاي زیر، تشريح شده است:
اتهام وارده چیست؟!
پاسخ: ممكن نيست اتهامتان را بفهميد! رژيم اسرائیل اکثر بازداشتی‌ها را بر اساسِ مدارک محرمانه نگه داشته است؛ یعنی آن‌ها هیچ راهی ندارند تا بفهمند اتهامشان چیست!
متهمین می‌توانند وکیل داشته باشند؟
پاسخ: خير! رژيم اسرائیل می‌تواند افراد را تا 90 روز از حق برخورداری از وکیل محروم کند. حتی اگر آنان وکیل هم داشته باشند، وکیل نمی‌تواند به مدارک محرمانه دسترسی پیدا کند.
پاسخ: معلوم نيست! حکم‌های بازداشت موقت تا 6 ماه مدت دارد، اما اسرائيلي‌ها هرچند بار که بخواهند، می‌توانند تمدیدش کنند.
پاسخ: غيرممكن است! رژيم اسرائیل اغلب فلسطینی‌هایی را که از سرزمین‌های اشغالی بازداشت می‌کند، در زندان‌های داخل مناطق اشغال‌شده نگه می‌دارد، که طبق قوانین بین‌المللی غیرقانونی است. به همین دلیل، خانواده برای ملاقات باید مجوز ویژهای دریافت کنند که مقامات اسرائیلی ممکن است بدون دلیل آن را رد کنند.
پاسخ: صلیب سرخ می‌تواند از شما بازدید کند، اما به طور کلی، اطلاعاتی در مورد شرایط شما برای عموم منتشر نمی‌کند.
پاسخ: براي زايمان در زندان آماده شويد! برخی از زنان مجبور به انجام زایمان در زندان‌های رژيم اسرائیل شده‌اند، جایی که سهل‌انگاری پزشکی، امري متداول و سیستماتیک است.
پاسخ: رژيم اسرائیل به اين قيود بي‌اعتناست و به طور معمول، رهبران سیاسی فلسطین را در بازداشت موقت نگه می‌دارد.
پاسخ: بايد تحمل كنيد! مدت زمان بازداشت فلسطینی‌ها در سلول انفرادی توسط پزشکان اسرائیلی تأيید می‌شود. پزشکان سازمان حقوق بشری (PHR)، این اقدام پزشکان اسرائیلی را به عنوان هم‌دستی آنان در نقض حقوق بشر محکوم می‌کنند.
مدتیه که بایدن برای رسیدگی به بحران بدهی وام‌های دانشجویی تحت‌فشار فزاینده‌ای قرار داره…
منابع
Forensic Science International, 2004. Deaths due to hunger strike: post-mortem findings. 146(1), pp.35–38 (accessed on February 2012)
The Journal of the Medical Association, 2007.Hunger Strikes, Force-feeding, and Physicians’ Responsibilities.298(5), pp.563–566 (accessed on February 2012)
British Medical Journal, 1997. Hunger Strikes: Understanding the underlying physiology will help doctors provide proper advice. 315, pp 829–830 (accessed on February 2012)
بدون دیدگاه