نابودي امنیت غذایی مردم فلسطين
يكي از شرايط بدی كه فلسطينيان به خاطر استعمارگري‌هاي رژيم اسرائيل تحمل مي‌كنند، در حوزه تأمين غذاست. این رژيم از طريق اعمال سياست‌هاي مختلف، امنیت غذایی فلسطینیان را از بین برده است. در ادامه، اين مسئله را بررسی می‌کنیم.
اسرائيلي‌ها شكم‌باره‌تر، مردم فلسطين گرسنه‌تر!
رژیم اسرائیل با وضع خطوط قرمز برای دسترسی فلسطینیان به تغذیه مناسب، موجب از‌بین‌رفتن امنیت غذایی آنان شده است. دولت اسرائیل تمام مواد غذایی وارد‌شده به نوار غزه را کنترل می‌کند و از سال 2007 دستور داده باید حداقل مقدار غذا به فلسطینی‌های غزه برسد. طبق اين دستور، برای فلسطينيان اين منطقه، 37 درصد کمتر از میانگین مصرف میوه‌ها و سبزیجات اسرائیلی‌ها، 19 درصد کمتر از میانگین مصرف گوشت صهیونیست‌ها و 43 درصد کمتر از میانگین مصرف لبنیات اشغالگران کافی است! طبق این دستور، دسترسی فلسطینیان غزه به غذا باید در حدی باشد که فقط از سوء تغذیه آنان جلوگیری کند! امروزه، اگرچه اسرائیل ادعا می‌کند که به این سیاست پایان داده، اما از سال 2017، 40 درصد از خانوارهای غزه از ناامنی شدید غذایی رنج می‌برند که عمدتاً، در اثر محاصره تحمیلی رژيم اسرائیل به بار آمده است.1
قحطي در سرزمين حاصل‌خيز!
رژيم اسرائیل از طریق سیاست‌های آپارتایدی خود، کشاورزی سرزمین فلسطین را به استعمار کشیده است. بر اثر این سیاست‌ها، فلسطینیانی که تولیدکننده مواد غذایی هستند، در تنگنای مصادره زمین‌ها، آوارگی اجباری، محرومیت از حق آب، محرومیت از حق رفت‌و‌آمد، محدودیت دسترسی به بازارها، حملات نیروهای نظامی و شهرک‌نشینان اسرائیلی گرفتارند. این سنگ‌اندازی‌ها مشکلاتی چون نابودی میراث کشاورزی، ناامنی غذایی، گرسنگی، فقر و آسیب‌های زیست‌محیطی برای سرزمین حاصل‌خیز فلسطین به دنبال آورده است؛ مشکلاتی که کلید پایان‌دادن به آن‌ها، حاکمیت غذایی فلسطین است، و این، به معنای حق فلسطینیان برای تعریف سیستم‌های سالم غذایی و کشاورزی خودشان که متناسب با فرهنگ و محیط زیست آن‌هاست، می‌باشد. اما رژيم اسرائیل با اعمال محدودیت‌های مختلف، به حق حاکمیت غذایی فلسطین بر اکثر اقلام موجود در این سرزمین تجاوز نموده است. آب، بزهای سیاه، شیر، تخم مرغ، ماهی، گیاهان دارویی، انگور، بادمجان، گوجه فرنگی، پیاز، قارچ، زیتون، توت‌فرنگی، سبزیجات، جو، گندم و ارزن، نمونه‌هایی از اقلام محدود‌شده فلسطین است که در ادامه، به هر یک از آنان پرداخته شده است:
زیتون: زیتون نیز از جمله محصولات کشاورزی است که تولید آن در سرزمین فلسطین به‌خاطر سنگ‌اندازی‌های رژيم اسرائیل، به مشکل خورده است. ریشه‌کن‌کردن حدود یک‌میلیون درخت زیتون توسط ارتش رژيم اسرائیل از سال 1967 و تخریب و سرقت محصول 1600 درخت زیتون توسط شهرک‌نشینان اسرائیلی در سال 2021 ، شواهدی بر وجود این مخاصمات است.
انگور، بادمجان، گوجه‌فرنگی و پیاز: محدودیت‌های نظامی صهیونیست‌ها برای تردد فلسطینیان در کرانه باختری که از دهه 1980 وضع شده، سبب گشته که کشاورزان فلسطینی که انگور، بادمجان، گوجه‌فرنگی و پیاز تولید می‌کنند، از رقابت با کشاورزانی که در شهرک‌های غیرقانونی اسرائیلی ساکن هستند، باز بمانند.
بزهای سیاه: داشتن بز سیاه که مهم‌ترین منبع درآمد بادیه‌نشینان فلسطین است، از سال 1950 توسط رژيم اسرائیل ممنوع اعلام شده است و صهیونیست‌ها با مصادره و سلاخی بزها، این منبع بزرگ درآمد فلسطینیان را نابود می‌کنند.
شیر و تخم مرغ: رژيم اسرائیل با اختصاص یارانه به شیر و تخم‌مرغ تولید‌شده توسط کشاورزان اسرائیلی، امکان رقابت قیمتی را از محصولات کشاورزان فلسطینی سلب می‌کند. در نتیجه، محصولات اسرائیلی بر بازار کرانه باختری و غزه تسلط دارند.
ماهی: ماهی نیز یکی از اقلام محدود‌شده در سرزمین فلسطین است که علت آن، حملات نیروی دریایی رژيم اسرائیل به ماهی‌گیران در دریاست. صهیونیست‌ها بین سال‌های 2007 تا 2021، بیش از 2265 بار به ماهی‌گیران منطقه محدود ماهی‌گیری غزه حمله کرده‌اند.
سبزیجات: 35 درصد از زمین‌های کشاورزی غزه که قابل کشت برای سبزیجات هستند، به‌خاطر محدودیت‌های وضع‌شده توسط صهیونیست‌ها، غیرقابل دسترسی است. هم‌چنین، 13 میلیون‌متر مربع از اراضی کشاورزی غزه، توسط علف‌کش‌های اسرائیلی آسیب دیده است.
قارچ: رژيم اسرائیل با جلوگیری از واردات مواد اولیه پرورش قارچ و هم‌چنین، دریافت هزینه‌های انبارداری این اقلام در بنادر، یک مزرعه قارچ فلسطینی را در سال 2016 به تعطیلی کشاند.
گندم، ارزن و جو: رژیم اسرائیل از طریق واردات بی‌برنامه غلات، به کشت گونه‌های سازگار بومی، یعنی گندم، جو و ارزنی که فلسطینیان زراعت می‌کنند، ضربه زده و تنوع زیستی را در این سرزمین کاهش داده است.
توت فرنگی: توت‌فرنگی تولید‌شده توسط کشاورزان غزه، به علت کنترل رژيم اسرائیل بر تمام صادرات و واردات به این منطقه، از دست‌یابی به بازارها جا مانده است.
آب: رژيم اسرائیل آب کرانه باختری را کنترل و معمولاً زیرساخت‌های مربوط به آن را تخریب می‌کند. هم‌چنین، این رژیم، موجب آلودگی 97 درصد آب غزه شده است.
گیاهان دارویی: رژيم اسرائیل خرید برخی گیاهان دارویی را در فلسطین ممنوع اعلام کرده و برای آن، جریمه نقدی یا زندان مقرر ساخته است.2
بي‌آبي در سرزمين باران‌هاي مديترانه‌اي
یکی از ستم‌هایی که رژیم اسرائیل علیه مردم مظلوم فلسطین روا می‌دارد، جلوگیری از دسترسی آنان به آب سالم و کافی است. محرومیت تحمیلی فلسطینیان از آب، در حالی اتفاق می‌افتد که سرزمینشان، دارای آب‌و‌هوای مدیترانه‌ای و زمستان‌های پُر‌بارش است. در ادامه، محدودیت‌های مقرر‌شده رژيم اسرائیل در زمینه آب، بر فلسطینیان کرانه باختری و غزه تشریح شده است.
کرانه باختری تشنه است
فلسطینیان کرانه باختری به واسطه سیاست‌های رژيم اسرائیل از مصرف آب سالم و کافی بی‌بهره‌اند. این در حالی است که مقدار بارش سالانه در رام‌الله (مركز تشكيلات خودگردان فلسطين) از میزان آن در لندن هم بیشتر است؛ به گونه‌ای که میزان بارندگی سالیانه در لندن، 596 میلی‌متر (150 لیتر در روز، به ازای هر نفر) و در رام‌الله، 619 میلی‌متر می‌باشد. رژیم اسرائیل، سالانه بیش از 80 درصد آب سفره‌های زیر‌زمینیِ کوهستانی در کرانه باختری را به کمک روش‌های مختلف تصاحب می‌کند که در ادامه، به توضیح این شیوه‌های ناهنجار پرداخته شده است:
- کنترل منابع آب: رژیم اسرائیل، تمام منابع آب موجود در کرانه باختری را تحت سیطره خود دارد و بر استفاده از آن، نظارت می‌کند.
- نظارت بر عرضه آب: رژيم اسرائیل، میزان مصرف آب توسط فلسطینیان و سهمیه آنان در طول سال را مشخص می‌کند.
- جلوگیری از توسعه منابع آب: رژیم اسرائیل از سال 1967 تا اکنون، اجازه حفر هیچ چاه جدیدی را حتی در پربازده‌ترین سفره‌های زیرزمینی کرانه غربی، به فلسطینی‌ها نداده است.
- نابودی زیرساخت‌های آب: رژيم اسرائیل، زیرساخت‌های آب کرانه باختری را که برای مصارف فلسطینیان، از جمله آشامیدن، نیازهای روزمره، کشاورزی، گله‌داری و … فعال است، نابود می‌کند. مثلاً، ارتش اسرائیل در سال 2011، 89 سازه مرتبط با آب شامل 21 چاه و 34 مخزن آب باران را که وجود آن‌ها برای کشاورزی و گله‌داری الزامی بود، تخریب کرد.
رژیم اسرائیل با در پیش‌گرفتن سیاست‌های گفته‌شده، باعث شده است که فقط 20 درصد سفره‌های زیرزمینی کوهستانی در کرانه باختری، به تأمین آب مصرفی فلسطینیان این منطقه اختصاص یابد؛ آن‌قدر که فقط 70 لیتر آب در روز به ازای هر فلسطینی در کرانه باختری وجود دارد. این در حالی است که این مقدار از نظر سازمان جهانی بهداشت، باید 100 لیتر در روز به ازای هر نفر باشد. اما رژیم اسرائیل از طریق غصب 80 درصد سفره‌های زیرزمینی کرانه باختری و سایر منابع آب در اراضی اشغال‌شده، حوضه رودخانه اردن و آب‌های شیرین‌شده فلسطین، 300 لیتر آب را در روز به ازای هر شهرک‌نشین اسرائیلی تأمین نموده است.3
تشنگی در نوار غزه
کمبود آب سالم آشامیدنی در غزه به علت آلودگی منابع آب این منطقه و عدم دسترسی به سایر منابع آب فلسطین است. با وجود این‌که حقوق بین‌الملل برای مردم غزه مشخص کرده است که سهم عادلانه و معقولِ بیشتری از آب خود را از منابع موجود در اراضی اشغال‌شده فلسطین تأمین کنند، اما تاکنون، مردم غزه به علت مخاصمه صهیونیست‌ها، توانسته‌اند فقط به آبخوان (سفره آب) ساحلی فرامرزی که مناطق اشغال‌شده فلسطین و مصر هم در آن مشترکند، دسترسی پیدا کنند.4 از سوی دیگر، 97 درصد آب غزه، غیرآشامیدنی و آلوده به مقدار زیادی نمک و آلاینده‌های دیگر است که عوامل مختلفی مسبب آن بوده‌اند.5 در ادامه، علل ناسالم‌شدن آب غزه برشمرده شده است:
خشونت اسرائیل در فلسطین
يكي از مسائل قابل تأمل در قضيه فلسطين، چگونگي پشت‌سر‌گذاشتن غم توسط فلسطينيان است. در ادامه، تجربه سوگ و عزاداری مردم شهر نیویورک در حادثه 11 سپتامبر با تجربه مردم غزه مقایسه شده است: مردم شهر نیویورک برای پشت‌سر‌گذاشتن غم عزيزاني كه در حادثه 11 سپتامبر (2,823 كشته) از دست دادند، پنج مرحله سوگ را سپري كرده‌اند:
1) برداشت آب بیش از حد از سفره‌های زیرزمینی غزه: مردم غزه به علت قرار‌داشتن در محاصره‌ای که رژیم اسرائیل علیه آنان روا داشته است، به منابع آب بیرونی دسترسی ندارند. همین امر، موجب استفاده بیش از حد آنان از آب‌های زیرزمینی غزه شده و کاهش سطح آب این سفره‌ها را در پی داشته است. پایین‌آمدن سطح آب در منابع زیرزمینی غزه، آب آلوده ساحل را به درون این سفره‌ها نفوذ داده و باعث شوری آبی که از صحرای نِقِب به داخل آنان می‌ریزد، شده است.
2) جنگ‌های رژيم اسرائیل علیه غزه: بمباران‌های پیاپی رژیم اسرائیل، ضربه‌هایی جدی به آب غزه، تصفیه‌کن‌ها و زیرساخت‌های بهداشت این منطقه زده است.
3) عدم بازسازی و توسعه زیرساخت‌های آب غزه: محدودیت‌های تحمیل‌شده از سوی رژيم اسرائیل و بازیگران بین‌المللی بر ورود مواد لازم برای ساخت‌و‌ساز تجهیزات آبی به غزه، باعث فروپاشی زیرساخت آب‌و‌فاضلاب و آلوده‌شدن منابع آب غزه شده است.
4) قطع کامل برق در غزه: کمبود سوخت و برق در غزه که حاصل محاصره مستمر رژیم اسرائیل است، مانع کار زیرساخت‌های تصفیه آب‌و‌فاضلاب در این منطقه شده است.
علاوه بر عوامل گفته‌شده، نفوذ فاضلاب و دفع ناصحیح زباله‌های جامد نیز باعث آلودگی آب غزه و پدید‌آمدن مقدار بسیار زیاد نیترات در آن شده که مرگ‌های غیرقابل اجتناب و بیماری‌های مختلف، از جمله اسهال را به دنبال آورده است؛ به گونه‌ای که 26 درصد بیماری‌ها در غزه به آب مرتبط می‌شود.6
می‌دونستید آمریکا و اسرائیل تا حالا چند دفعه تعهدات خودشون درباره فلسطین رو زیر پا گذاشتن؟!
منابع
[1]. Error! Hyperlink reference not valid. (accessed on 21 March 2012)
Palestinian Water Authority, 2003. Rainfall Variability and Change in the West Bank (PDF)
"Amnesty, 2009. Troubled Waters - Palestinians denied fair access to water" (PDF)
UK DEFRA, 2013. Domestic Water Saving (accessed on 7 February 2013)
WHO, 2003. Domestic Water Quantity, Service Level and Health (PDF)
C. Messerschmid, 2007. Hydro-hegemony in shared Israeli, Palestinian groundwater resources (PDF)
EWASH, 2012. Israeli restrictions on the WASH sector in the Occupied Palestinian Territory and their impact on vulnerable communities (PDF)
بدون دیدگاه