افول امپراتوری هلند

هلندی‌ها در عصر طلایی‌شان، به آفت «اشرافی‌گری و تجمل‌گرایی» متمایل شدند و همین مسئله به تدریج باعث تضعیف وضعیت مالی آنان گردید. از طرفی دیگر، هم‌زمان قدرت‌های دیگری نیز ظهور کرده‌ بودند که اقتدار امپراتوری هلند را به چالش می‌کشیدند. همچنین هلندی‌ها که در قرن 17 میلادی تبدیل به رهبران بی‌نظیری در نوآوری، تجارت و ثروت شده بودند، نتوانستند در قرن‌های بعد به این روند ادامه داده و در نهایت حفظ و تداوم امپراتوری‌شان که بیش از حد گسترش یافته بود، غیرممکن شد. همچنین برتری آموزشی و فناورانه هلند دچار ضعف شد و بعد از افول شرکت هند شرقی هلند، به طورکلی این کشور از دایره رقابت‌های جهانی خارج گردید.
در قرن 18میلادی، انقلاب صنعتی باعث شد تا بریتانیایی‌ها از هلندی‌ها، به عنوان قدرت برتر اقتصادی و مالی در اروپا، پیشی بگیرند و رشد اقتصادی کندتر هلند نسبت به سایر قدرت‌ها منجر به این شده بود که حفظ امپراتوری وسیع آن (به ویژه اینکه امپراتوری هلند تحت کنترل چنین حاکمیت مرکزی کوچکی بود) دشوارتر شود.
بریتانیا به‌ طور ویژه از نوآوری‌های هلندی درس گرفته بود و برای افزایش توانایی‌های مردم خود، در امر آموزش سرمایه‌گذاری کرد. به همین خاطر انگلیسی‌ها توانستند تولید و تجارت بیشتری انجام داده و برای خود قدرت نظامی ایجاد کنند. در نهایت، پس از شکست هلندی‌ها در جنگ چهارم مقابل بریتانیا در بازه 1780-1784 میلادی، اوضاع برای آن‌ها بدتر نیز شد. این جنگ که به علت حمایت هلند از مستعمرات خود در انقلاب آمریکا رخ داد، با شکست قابل توجهی برای هلندی‌ها به پایان رسید و به حضور گیلدر به عنوان ارز ذخیره پایان داد. این شکست نظامی، جایگاه ابرقدرتی را از هلند به بریتانیا تغییر داد.